قصيدة ” سلوا قلبي ”
سميتها عصفورتى فصارت ، أرجوحتى دندنتها فى كلماتى فأبهرتنى بالألحان وسمعتها تحاكينى بكل معنى يهزنى وينتشي بفؤادى فتشت فيك عنى وجدتنى حقا أنى في حبك لا تلمنى ويا سكنى وسكنى ويا آلامى وأملى يا أوهامى فى همى اذهبى إليك عنى ويا سلوتى فى صبرى اكتوى فيك صابرى وذرفت فيك عينى هامتى بك تعلو كلما ازداد لى حثك فيبتهج فيك قلبي يا عالمى المكنون وسرى فوق أسرى وعاشقى فى عشقى.
وما نفد منى حرفي بل بت أبحث قصدى لعلنى أرتقيك وصفى وتألقى فى شعرى فأنت نبض مهجتى يا هل مثلك يبهرنى؟!
إن فاض بك وجدى سكن الفؤاد عشية فانجلى ذلى بعزى وهام بعالمى الشعرى